κουκουβίζω

και κουκουβιάζω

1. (για πτηνά) κουρνιάζω («σαν περιστέρες... κι εκεί που παν να φυλαχτού τρέμουν και κουκουβίσου», Ερωτόκρ.)

2. (για πρόσ.) κάθομαι οκλαδόν.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ηχομιμητική λ. από την κραυγή τών πτηνών ή < κουκούβα < λατ. cucuba «κουκουβάγια»].